Sunday, March 29, 2009
हर्मीका गजलहरु १
गजल
नयाँ बिहानीमा पनि लाली उस्तै उस्तै
फेरिएका पुजारी छन् थाली उस्तै उस्तै
हार गुहार खै कसले सुन्छ कुम्भकर्ण माली
दशगजामा सुक्या फूलको डाली उस्तै उस्तै
जनताको सेवा गर्छु भन्दै खाको सपथ बिसर्ी
चाँदीलाई सुन भन्न सक्ने जाली उस्तै उस्तै
शिरको टोपी पाउमा बिसाइ शक्ति केन्द्र पुज्ने बानी
भजन गाउँदै बज्ने मिथ्या ताली उस्तै उस्तै
अझै बल्न सक्या छैन चिसिएको चुलो
मेघ गर्जाउने भोको पेट खाली उस्तै उस्तै
बिकास ढकाल हर्मी -८ गोरखा
समग्र यो जीवन भरी साथ दिन्छु भन्नेहरु
ब्ोलिमा नै सिमित रहे हात दिन्छु भन्नेहरु
क्षतविक्षत बनाईदिए प्रहार गरी मुटुलाई
छात्ति चिरी रगतको नाता दिन्छु भन्नेहरु
हेर्दा हेर्दै अलप भए कुन्नि कता तिर
खडेरीले तिमी सुक्दा बर्षात दिन्छु भन्नेहरु
चुसिसकेर केवल खोक्रा बाँकी राखे
तिम्रो यौवन सगै मात दिन्छु भन्नेहरु
बाचा कुल्चि पुरुषार्थ देखाउँछन् अझै पनि
सधै-सधै पूर्णिको रात दिन्छु भन्नेहरु
- सुनिता घिमिरे हर्मी - ६
गजल
मलाई जस्तै जिउँदै तिमीले अरुलाई नी नमार्नु है
म चितामा जलेको दिन तिम्रो बिहे नपार्नु है
पिरतीको जालमा पारि चोखो माया दिन्छु भनी
असल साथी खोजी तिम्ले अन्त मन नसार्नु है
मेरो मनको बगैचामा तिमी फुल्न नसकेनी
हाम्रो माया थेुन भनि कसैलाईनी नटार्नु है
मेरै हुन नसकेर पराइ कै भए पनि
सधैं जित भइ रहोस् जिवन भरि नहार्नु है
सताउन किन आउँछौ खरानी मै उडिराुछु
तरै पनि सपनीमा देखे आंसु नझार्नु है ।
-रुपेश ढकाल हर्मि८ गोरखा
गजल
दिन त मेरै हो आखिर रात पनि लान्छु
साहरा दिने तिमी सँगै हात पनि लान्छु
सुन्दर फूल फुलाउने हो असिनाले नझारे त
सुन्दर फूलसँग शितल पात पनि लान्छु
अन्जानमा गल्ती गर्दा सच्याई दिन्नु सानु
मायारुपी पत्र अनि फोटोको जमात पनि लान्छु
मिलनमा त सँगै विछोडमा तड्पिन पर्छ धेरै
तिम्रो र मेरो पवित्र हृदयको खात पनि लान्छु
सपनिका कुरा गर्दा यो मन साह्रै दुख्छ
दिन्छ्रयौ सपनी र विपनीका बात पनि लान्छु
- मुमिना मियाँ ुप्रतिक्षाु हर्मी - ६
शान्ति आयो भन्छन् तर आस लाग्दैन
गरिव दुःखी जनताको अझै बास लाग्दैन
मोहित पार् यो सत्तालोभले लुटुपुटु पार् यो त्यतै
समाजवादी जनताको वात लाग्दैन
भ्रष्टाचारलाई अंगालेर आफू बन्छन् करोड पित
सोझा सादा मानिसको गाँस लाग्दैन
युद्धविराम भएपनि बढ्दैगाछ अन्तर द्वन्द
कोही कसैलाई स्थायी शान्तिको आभाष लाग्दैन
- सन्तोष मजाकोटी ुमौसमु हर्मी - ६
गजल
तड्रपीदै रात बित्यो उज्यालोको प्रहर छैन
मन मन्दिरमा सजाउने अब कुनै रहर छैन
नजिक हुने चेष्टा मेरो आहतको साथ सँगै
आिलंगनको क्षण संग रमाउन लहर छैन
पौठेजोरी खेल्ने साहस बढ्दै थियो कठिनाइमा
तिम्रो सामु आँसु झर्दा मनमा कुनै असर छैन
समर्पित अमृत यो बेअर्थमा फालिदियौ
टुकि्रएको मन मुटु तर कुनै चहर छैन
-ढकाल अमृत ुएयमु
गजल
मलाई छाडी जानेलाई के भनु र नानु अब
सँगै मर्न बाचा कमस अरुसँग खानु अब
अरु सँगै रमाउँछ्यौ रे मस्कि हिजो आज
यस्तालाई नि आफ्नो भनि कसरी म तानु अब
आफ्नो भनि मायाँ दिएँ लातहानी गए पछि
अरुलाई नै आफ्नो भनि कसरी म छानु अब
टुटि हाल्यो बाचा कसम छुट्टि हाल्यो माया डोरी
पराइलाई आफ्नो ठानी डोलि चढी जानु अब
रोपी हाल्यो छुरा तिमीले मुटु भाुछ छिया छिया
जीवन भरी रोइ रोइ के बाँच्नु र सानु अब
- रुपेश ढकाल हर्मी -८ गोरखा
गजल
बन्द गर अब अशान्तिका खेलहरु यहाँ
दाजु भाइ मर्ने मार्ने नामर्दका झेलहरु यहाँ
मन्त्रि भइ कुसर्ि समाइ बस्ने इच्छा त्याग
दिगो राख्न राम्रो हुन्न जनता सोस्ने मेलहरु यहाँ
नलाउ अब धेरै फूर्ति निरक्षर जनतासामु
नखाउ अब वर्ष दिनमै असक्षमका फेलहरु यहाँ
हतियारमा बजेट होइन शिक्षातिर चम्काइदेऊ
आयात गर्न बन्दगर अश्रुग्याँसका सेलहरु यहाँ
उपचार नपाई मर्दछन् खोकैभित्र गरीव जनता
जग लाउनै छोडिदिउँ जनता थुन्ने जेलहरु यहाँ
नेपाललाई फूलाइदिउँ विदेशतिर धाउन छोडी
एकताले तोडिदिउँ निरंकुशका नेलहरु यहाँ
- अमृत ढकाल एयम् हर्मी -९
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment