शिक्षा र कमर्श जता ततै मर्ज

पछिल्ला केहि वर्ष यता हाम्रा गाउँ घरमा उच्च मावि खोल्ने जुन होड चलेको छ त्यो होडमा आखिर चम्पावती मावि पनि हेलिएरै छाड्यो यो बर्खामा । अनि अनुमति लिई पनि छाड्यो एचएसइविबाट । तानतुन र रोइकराई गरेर उठाएको चन्दा र सापटि सहित आठलाख रुपैयाँ घरौटि पुर्याएर बनि छाड्यो निवारे पनि प्लस टु । गत वर्ष स्वर्ण महोत्सबको बेला जसरी यहाँ प्लस टु भन्दा पनि भोकेसलन टे्रनिङ सेन्टर स्थापना गर्ने हौवा पिटियो त्यो भन्दा भिन्दै पो भयो त अहिले आइपुग्दा माहौल । आखिर सजिलो बाटो न जो पनि हड्छि अफ्टेरोमा हिड्ने दुस्साहस कस्को
वरपरका उहि मार्काका प्लस टुको हविगत देखेर सिक्नु पर्ने हो चम्पावतीले पनि पाठ तर सिकेन त के गर्नु । शिक्षा र कमर्शको लहरले लहरीएका हर्मी र आसपासका अन्य प्लस टुहरुको लहरमा जो मिसिनु थियो उ पनि मिसियो वस यत्ति हो ।
अहिले प्लस टुको रुपमा चम्पावतीलाई चिनाउन खोजिदै छ त्यो भन्दा बढि हौवा दिएको बाटोमा हिडेको भए बेग्लै परिचान हुन सक्थ्यो र चिाउन पनि गर्व महसुस हुन्थ्यो भन्ने नै सबैको समान धारणा छ होला सायद गाम घरमा पनि । तरै पनि दुख जिलो गरेर खोलिएको प्लस टु र एक दर्जन केहि बढि विद्यार्थी भर्ना गराउन सफल ब्यस्थापनलाई सलाम ।
माथिको त थियो चम्पावतीको कुरा महेन्द्र लीला यस आसपासका अन्य प्लस टु भन्दा केहि पुरानो हो । तर विस्तारै विद्यार्थी संख्या घट्ने रोगले यसलाई पनि गाँज्न थालेको छ । सधै जसो कम्तिमा पनि ४ दर्जन विद्यार्थी पढाउने मलीउमाविले यसपाला दुई दर्जनमा चित्त बुझाउनु परेको छ । यसका हाँगाविगा कारण केहि अरु पनि होलान् तर मुख्य कारण घेरै नखोतलम् अहिलेलाई । छिमेकी गाविसका जनता उमावि र मण्डलीको पनि हाल उस्तै उस्तै नै छ ।